Schommelend draaien we omhoog,
dwars door blauw-rode vuurpluimen
De roze suikerspin is bijna zo zacht als je borsten, buik en ogen
Jouw ogen die mij tot jou toelaten
Bovenin stokt het rad, de zon aan de einder kleurt de wolken purper…
Happend, likkend, smelt ik de suikerspin tot mijn mond op de jouwe rust
Mijn lichaam verzinkt in jouw lichaam, welkom, waar ik zijn mag wie ik ben
Met een schok schommelen we naar beneden
op weg naar een nieuw hoogtepunt
Geef een reactie