‘Vuile Tering Teef! Hou je smerige poten bij je, gore bitch!’
De vrouw keek mij met glazige ogen aan, niet in staat om te bewegen. Dat besef ik nu, maar daarnet stond ik strak van woede en adrenaline vlak voor haar.
Het was avondspits in hartje Amsterdam. Fijne sneeuw woei in vlagen over het wegdek. Voorzichtig manoeuvreerde ik met de fiets tussen gehaast overstekende mensen door, terwijl scooters ongeduldig in mijn nek toeterden. Ik was bijna uit de mêlee, begon op de pedalen te staan, toen die Tering Teef twee handen tegen mijn schouder zette en een duw gaf met de woorden: ‘Dit is een zebrapad.’
Zwalkend bleef ik overeind, een paar meter, tot mijn voorwiel de stoeprand raakte, mijn fiets zijwaarts kantelde en ik nog net naast de lantaarnpaal kon springen voordat mijn frame er tegenaan kletterde. Ziedend beende ik door de mensenmassa tot vlak voor de vrouw en spuugde de woorden ‘Vuile Tering Teef’ in haar gezicht.
Ik klemde mijn kiezen op elkaar, draaide me om en ging naar de lantaarnpaal. Mijn fiets lag er nog, ik zette het stuur recht en liep zonder om te kijken met de fiets aan de hand weg, de dichtstbijzijnde hoek om. Een paar huizen verderop was een bruin café waar ik mijn fiets op slot zette waarna ik de warmte van de kroeg opzocht. Naast de deur stond een tafel waar ik mijn rugtas met lesmateriaal onder zwierde voor ik ging zitten. Mijn trillende handen legde ik plat op het hoogpolige kleedje en haalde diep adem. Een steek in mijn rechterflank herinnerde me aan de gebroken ribben die ik twee maanden geleden op had gelopen. Al fietsende werd ik bijna door een auto geschept, met een slinger aan het stuur ontweek ik de klap, maar ging wel hard onderuit. De klootzak reed door.
Ik ril. De matrone kucht me van achter de toog hees toe:
‘Wat mag het wezen, koukleum?’
‘Doe maar een cappuccino.’
‘Ik heb filterkoffie. Starbucks is verderop… ‘
‘Koffie verkeerd dan maar. En een Beerenburg.’
Even later brengt ze een mok lauwe melkkoffie waaraan ik mijn handen warm.
Buiten komt een eindeloze stroom voetgangers en fietsers langs terwijl ik met kleine slokjes slappe koffie naar binnen werk en de spanning uit mijn lijf voel stromen.
Ik zie weer de glazige, bange blik van de vrouw voor me, mijn woede heb ik weggespoeld met de koffie, alleen de schaamte blijft hangen. In één teug giet ik de berenburg achterover en sluit mijn ogen. De vrouw zal in de dertig zijn geweest. Een rond. licht getint gezicht met lange zwarte krullen. Ze was hoog gehakt, zwart gekoust in een lange camel mantel, afgetopt met een gehaakte gele muts. En ze was doodsbang.
De Beerenburg schroeit na in mijn keel.
Ik hoor de deur openen en sluiten, een koude vlaag wervelt om mijn benen.
Iemand tikt twee keer op mijn schouder.
‘Nee-ee.’ mompel ik.
Drie tikjes, ik draai mijn hoofd, open mijn ogen en zie een camel jas.
Mijn blik schiet omhoog en zie haar licht getinte gezicht, maar nu met de ogen half dicht geknepen.
‘Mag ik hier gaan zitten?’
Ik slik en knik. Zorgvuldig vouwt ze haar mantel op, legt hem op de bank voor het raam en gaat behoedzaam zitten. Ze kijkt me strak aan als ze het jasje van haar nauwsluitende mantelpak glad strijkt en daarna haar rok iets omhoog trekt. Ik kijk even strak terug, wacht, onzeker of ik ga beschuldigen of verontschuldigen. Uiteindelijk ga ik rechtop zitten.
‘Het spijt me…’ beginnen we tegelijk, leunen achterover en schudden allebei ons hoofd.
‘Goed, wat wilt u van me drinken?’ vroeg ik.
‘Een ‘Cuarante-y-Tres’ graag.’
‘Mag ik een Cuarante-y-Tres en nog een Beerenburg?’ zeg ik met stemverheffing tegen de matrone die terug knikt.
De vrouw kijkt me onderzoekend aan.
‘Er zijn veel mensen, mannen èn vrouwen, die mij achter mijn rug een teef noemen, maar u bent de eerste die het recht in mijn gezicht gooide.’
‘Graag gedaan. Zeg maar je en Jos. Zag je dat jouw duwtje ervoor zorgde dat ik tegen een lantaarnpaal aan knalde, ik schrok me kapot.
En daarna heb ik jou de stuipen op het lijf gejaagd…’
‘Ik heet Linda.’ Ze steekt haar hand uit die ik aanneem. Ze houdt mijn hand vast.
‘De stuipen? Je joeg wat anders aan. Teef, gore bitch, ik werd gruwelijk geil.’
Langzaam beweegt ze mijn hand naar de rand van haar rok, eronder.
‘Voel maar.’
Net op tijd trek ik mijn hand los.
‘Twee neutjes. Nog andere wensen?’
De matrone kijkt met één opgetrokken wenkbrauw van Linda via haar rok naar mij.
‘Nee, dank u.’ Zacht grinnikend schommelt ze naar achter de toog.
‘Vind je mij aantrekkelijk?’ vraagt Linda.
Mijn blik gaat van boven tot onder over haar lichaam, een rilling trekt over mijn rug.
Ze is prachtig! Ik kijk haar weer aan en knik.
‘Ik heb een voorstel. Jij belt mij morgen rond half vier op kantoor en scheldt me de huid vol. Als je mij dan weer zo kan opwinden, kom je ’s avonds naar mijn flat voor een onvergetelijke belevenis.’
Niet in staat iets te zeggen knik ik weer.
‘Afgesproken.’ Met de ogen dicht drinkt ze haar glas leeg.
‘Mmm…’ haar tong gaat langs haar lippen, ‘lekker, tot morgen.’
Zorgvuldig schikt ze haar mantel om de schouders, kust haar vingertoppen en legt die tegen mijn mond. Een koude vlaag komt van buiten als de deur even opengaat.
Naast mijn Beerenburg ligt haar visitekaartje.
***************************************************************

03.30 PM. Ik swipe het irritante gepiep weg van mijn telefoon. Starend naar het scherm wacht ik tot de tijd verspringt. Ik wil niet te gretig lijken.
Afgelopen nacht was vreselijk. Meestal slaap ik onrustig, word boos of bang wakker, maar met Linda in mijn hoofd kwam ik helemaal niet aan slapen toe. De Fleshlight bracht dit keer geen verlossing.
Anderhalf uur geleden was ik al in mijn appartement, de studiegroep privaatrecht kan best een middag zonder mijn leiding. De onrust, kriebels in mijn lijf, maakte dat ik ging opruimen. Nu hoef ik in mijn studeerkamer tenminste niet meer tussen stapels boeken en scripties door te manoeuvreren.
03.33 PM. Ik tik op ‘Linda’. Als er wordt opgenomen hoor ik een gejaagde ademhaling.
‘Linda?’
‘Jos. Je belt laat. Te laat. Ik geef je, misschien, nog één kans. Morgen…’
‘Linda, wat ben jij een takkewijf, wat een onuitstaanbaar kreng.
Een verwende slet die haar druipende gleuf aan elke lul wil laten voelen.
Niks beter dan een uitgelebberde stoephoer, een vunzige temeier die het verdient om op een flipperkast genadeloos geneukt te worden door een bende buikige bikers.
Als ik je weer zie, ram ik mijn vuist in je natte hol en slinger je alle kanten op.
Tief op, Tering Teef!
Buiten adem stop ik, hijgend. Er jammert een kat. Ik kijk rond en hoor dat het geluid uit mijn IPhone komt. Het klinkt steeds hoger en nog hoger. Even is het stil voordat Linda’s extatische gegrom mijn kamer en zinnen vult. Weer is het stil.
03.37 PM. Facetimepingel. Ik accepteer.
Een schokkerig beeld verschijnt dat abrupt tot stilstand komt. Vanaf de grond zie ik Linda frontaal op een stoel naast haar bureau zitten, haar schoenen liggen uitgetrapt op de grond.
Haar ene been gekruist over het andere, de rok ver omhoog geschoven kijkt ze recht in de lens, dwars door mij heen. Dan licht ze haar linkerbeen op en ontvouwt langzaam haar benen. Steeds wijder spreidt ze haar benen, zodat haar natglanzende vulva in alle glorie midden in beeld komt. Twee vingers draaien traag rondom haar kittelaar, de iets openstaande lippen laten haar binnenste roze zien.
Van het bureau pakt ze een vel papier en brengt het in beeld. Er staat:
20.00 uur.
1019 RS, 1551
Mijn beeldscherm wordt zwart.
03.41 PM. Ik pak mijn fleshlight en ga op de bank liggen.
***********************************************************
Naakt sta ik te rillen op het balkon. De schuifpui is verduisterd, van binnen hoor ik dwars door de driedubbele beglazing ‘Within Temptation’. Minstens een half uur sta ik in de snerpende wind die me tot op het bot verkleumt. Vijf verdiepingen onder mij vaart een enkel vrachtschip over het IJ. Ik wil schreeuwen, maar de bal-gag maakt dat onmogelijk. Alleen mijn woede houdt me warm.
Ze opende de deur, slechts gekleed in een zwart korset met bijpassende slip en hold-ups. Op haar torenhoge hakken stak ze boven mij uit.
‘Jos, je wil een onvergetelijke avond. Die kan ik je geven, als…
Ga je ermee akkoord om alles te ondergaan wat ik van je vraag?
Ik knikte, ‘Ja Linda.’
In de hal moest ik me volledig uitkleden waarna ik braaf de blinddoek voor mijn ogen bond. Ze geleidde me verder naar binnen en zette me op een harde kruk. Ik zat nog niet of mijn polsen en enkels werden geboeid.
‘Zo Jos, brand maar los.’
Ik wist echt niet wat ik moest zeggen en bleef ongemakkelijk heen en weer bewegen op de kruk.
Met de woorden ‘Dat heb ik weer, wat een loser.’ wrong ze een gag-bal tussen mijn tanden en gooide me het balkon op. De plotselinge kou verlamde me. Toen ik eindelijk mijn blinddoek tegen de muur omhoog kon schuiven, zag ik ver beneden mij het ziedende water tegen de kade klotsen. Ik begon met mijn voorhoofd tegen het glas te bonken. Door de HR+ beglazing hoorde ik ‘Within Temptation’ galmen. Ik stopte met mijn zinloze gebonk.
De muziek stopt, Ik bonk weer met mijn hoofd tegen het glas. Eindelijk schuift de pui open. Linda stapt naar buiten, sliploos.
‘En? Al een beetje spraakzamer?’
Ik grom achter de gag, mijn woorden staan op uitbarsten. Hippend ga ik naar binnen.
Ruw maakt ze de gag-bal los. Ik kan niets zeggen, mijn kaken doen pijn. Dan geeft ze me met twee handen een duw. Bijna kan ik blijven staan maar dan val ik toch, in slow motion achterover. Keihard raak ik de grond, alle adem wordt uit mijn longen geperst. De pijn maakt dat ik mijn ogen stijf dicht knijp. Ik voel mijn bevroren woede uitbarsten, exploderen, braak een woordenstroom uit die van een duistere bron diep in mij komt.
Als ik weer helder kan denken voel ik druppels op mijn buik vallen. Ik open mijn ogen. Linda staat wijdbeens boven mij, met een hand klauwt ze in een borst, haar andere hand houdt haar schaamlippen wijd open. Ik zie alleen haar oogwit als ze langzaam hurkt, mijn pijnlijk harde pik omhoog brengt en zij zich eroverheen laat zakken.
Ze begint me te berijden in een straf tempo, haar sappen vloeien rijkelijk over mijn buik en dijen. Als ik bijna klaarkom, stopt ze om even later weer genadeloos door te gaan. Tot gekmakends toe herhaalt ze dit. Het enige wat ik soms kan uitbrengen is ‘Oh God’.
Eindelijk heeft ze genoeg van me. Wezenloos, verlangend naar verlossing, kijk ik recht naar boven. In mijn blikveld komt een klein krom kooitje. Met twee, drie goed gemikte tikken temt ze mijn stijve paal. Voorzichtig, bijna teder brengt ze het kooitje aan.
‘Misschien, als je braaf bent, geef ik je morgen een orgasme.’
‘Ik zal braaf zijn.’
‘Kom maar mee naar de slaapkamer.’
Die nacht heb ik, ‘bij Linda, eindelijk goed kunnen slapen.